शेतातली सहल

     सध्या इथे अमेरिकेत उन्हाळा चालू आहे. त्यामुळे हिंडणे, फिरणे, ट्रीपला जाणे अशा घराबाहेरच्या activities खूप चालू आहेत. आम्ही जिथे राहतो तिथे हिवाळ्यात बर्फ पडत असल्यामुळे तेव्हाचा जास्तीत जास्त काळ घरातच काढावा लागतो. त्यामुळे उन्हाळ्याची सगळेजण खूप आतुरतेने वाट बघत असतात आणि तेव्हा बाहेर फिरायची एकही संधी सोडत नाहीत.   

कच्च्या Black berries

     असच मागच्या आठवड्यात आम्ही एका शेतात गेलो होतो. आपण भारतात कसं शेतात हुरडा खायला, मक्याची कणसे, हरभरे, ऊस खायला जातो चक्क तसच आम्ही अमेरिकेत गेलो होतो. त्या शेतात आत्ता काय पिकले आहे याची सगळी माहिती तुम्हाला घरी internet वर मिळते आणि तुम्ही त्या site वर register केलं की अधून मधून आता शेतात सध्या काय तयार झालय याच्या तुम्हाला email येत राहतात.

      इथे खूप मोठी मोठी शेतं असतात. त्यात वेगवेगळ्या भागात वेगवेगळ्या भाज्या, फळं लावलेली असतात. आणि त्याच्या direction साठी सगळीकडे पाट्याही लावलेल्या असतात. थोड्या थोड्या अंतरावर एक तात्पुरता आडोसा केलेला असतो आणि तिथे एक माणूस उभा असतो. तो आपल्याला पिकांच्या कुठल्या ओळीत जा म्हणजे तयार फळं किंवा भाज्या मिळतील ते सांगतो. शिवाय तिथे फळं गोळा करण्यासाठी पिशव्या, बॉक्सेस याची सोय केलेली असते आणि एक वजनाचा काटाही असतो. तुम्ही स्वतः शेतात जाऊन झाडावरची तयार फळं गोळा करायची आणि पिशवीत भरून आणायची. तोडता तोडता तिथेही थोडीफार फळं खाऊ शकता आणि उरलेली फळं विकत घ्यायची.     

     

Blue berries

     तर आम्ही आधी गेलो ते Blueberry च्या शेतात. इथे अमेरिकेत खूप प्रकारच्या berries मिळतात. त्यापैकी ब्लूबेरी करवंदासारख्या दिसतात आणि चवीला खूप मस्त लागतात. नेहेमी बाजारात पिकलेल्या ब्लूबेरी मिळतात. तिथे मी सहज एक कच्ची ब्लूबेरी खाऊन बघितली तर ती इतकी मस्त आंबट गोड, थोडीशी राय आवळ्यासारखी लागली. मग थोड्याशा तशा कच्च्याच तोडून आणल्या आहेत. त्याचे ताजे लोणचे मस्त होईल.

    

     

Grape tomato

     नंतर आम्ही कांदे आणि tomato च्या शेतात गेलो. कांदे जमिनीच्या आत लागतात असं फक्त माहित होतं पण कधी स्वतः ते उपटण्याची वेळ आली नव्हती त्यामुळे मजा आली. tomato अजून कच्चे होते त्यामुळे ते थोडेसेच कच्च्या tomato च्या भाजी किंवा चटणीसाठी आणले आहेत. इथे cherry tomato आणि grape tomato असे दोन अगदी छोटे द्रक्षासारखे दिसणारे tomato चे प्रकार मिळतात. तसे तिथे लागले होते. त्यातला सहज एक खाऊन बघितला तर तो इतका चवदार असेल याची आधी कल्पनाच आली नव्हती. वरून मस्त तयार पण करकरीत, अजिबात मऊ पडलेला नाही, आणि दाताखाली चावला की आतून मस्त रस यायचा. नुसता tomato इतका छान लागू शकतो असं कोणी सांगितलं असतं तरी खरं वाटलं नसतं. आम्ही तर ते नुसते फळं खावीत तसे खाल्ले. 

     

वांगी 

     मग आम्ही Black berry, Raspberry, वांगी, सफरचंद पहिली. पण ते सगळं अजून तयार व्हायचं होतं. शिवाय हिरव्या, काळ्या आणि लाल कच्च्या द्राक्षाचे मांडव पण पहिले. ते तर इतके सुंदर दिसत होते. द्राक्षाचे नाजूक घड आणि त्याची मस्त आकाराची पानं हे एखाद्या चित्रासारखं दिसत होतं. म्हणजे जीभ जरी नाही तरी डोळे पुरते तृप्त झाले. बाकी कोल्ह्याच्या गोष्टीसारखी द्राक्षे आंबटच असणार !!

     

Plums

     नंतर आम्ही Plum आणि Nectarine च्या बागेत गेलो. प्लम म्हणजे भारतात ज्याला आलुबुखार म्हणतात ते फळ. आणि Nectarine हे Peach च्या जातीतले एक फळ आहे. ह्या दोन्ही फळांना मस्त आंबट गोड चव आणि दोन्हीला अगदी वेगवेगळा पण खूप सुंदर स्वाद असतो. ती पण अगदी पोटभर खाल्ली. तोपर्यंत पोट अगदी तुडुंब भरलं होतं. पण फळांमुळे भरलेलं असल्यामुळे अजिबात जड झालं नव्हतं. आणि अशाप्रकारे बागेत जाऊन पोटभर फळं खाण्याची एक गम्मत असते. तिथे तुम्हाला वाटतं की आता जेवण रद्द !! पण फळं Appetizer म्हणून वागतात आणि शेतातून घरी जाईपर्यंत तुम्हाला परत भूक लागते. 

     अशा प्रकारे शेतात झाडावरून तोडून लगेच खाल्लेल्या या फळांना काहीतरी विलक्षण चव लागते. बाजारातून कितीही ताजी म्हणून आणलेल्या फळांना तशी चव कधी लागूच शकत नाही. तुम्हीही एकदा असं शेतात जाऊन खायचा आस्वाद घ्या म्हणजे मी काय म्हणतीये त्याचा तुम्हाला प्रत्यक्ष अनुभव येईल. 

     शिवाय  लहान मुलांसाठीच नाही तर मोठ्या माणसांसाठी सुद्धा ही एक चवदार आणि शैक्षणिक अशी ट्रीप होईल. कारण कित्येकवेळा आपण झाडं, फळं, भाज्या याबद्दल शाळेत शिकलेलो असतो पण एकतर त्यातल्या अर्ध्या गोष्टी विसरलेल्या असतात आणि अशाप्रकारे प्रत्यक्ष तर कधी बघितलेल्याच नसतात. त्यामुळे सुमधुर चव, ताजेपणा, रसरशीतपणा याबरोबरच जाताजाता नकळत शिक्षण मिळालं तर काय हरकत आहे !! काय मग तुम्ही कधी जाताय शेतातल्या सहलीला?